วันเสาว์ห้า ประชาธิปะภัย
วันเสาว์ที่ 20 มีนา ปีนี้ เป็นที่ร่ำลือกันนักกันหนาว่า เป็นวันเสาว์ห้า พิเศษ ที่นานปีมากถึงจะเกิด บางคนก็ว่าอาจจะถึง 100 ปีถึงจะมีหน โดยปรกติแล้ว วันเสาว์ห้าธรรมดาก็ราว 2 – 3 ปีถึงจะมีครั้ง ใครมีรายละเอียดมากกว่านี่ วานบอกที ครับ
ห้า ห้า
จังหวะนั้นก็เห็นหน้า บักหำน้อย ไอ้น้องรักยิ้มเผล่มาแต่ไกล ตามมาด้วยใครก็ไม่รู้อีก 4 คนหิ้วถุงพะรุงพะรังเดินเข้ามาในบ้าน หำน้อย ทนายบ้านนอก เป็นเพื่อนรุ่นน้องต่างสถาบัน สมัย 14 ตุลา ฯ เคยไปชุมนุมที่ราชดำเนินแต่เช้าจรดเย็นด้วยกัน แต่ขากลับต้องเดินเท้าหารถเมล์ไปจนถึงหัวลำโพง วันนี้หิ้วแบลคมา 2 กล่อง แสดงว่า ราตรีนี้ ยาว
ช่างเขียน - หำน้อย ลมอะไรหอบมาถึงนี่ ฮึ
หำน้อย - สงสัยเป็น ลมเสาว์ห้า มั๊ง พี่ ต้องขอโทษพี่ด้วยที่ไม่ได้โทรนัดก่อน วันนี้ยังไงก็อยู่บ้านไม่ได้ แถวบ้านผมมันเป็นดงพวกเสื้อแดง วันนี้เขาเปิดทีวีเสียงดังทั้งซอย ผมทนฟังเสียงสำรากขากถุยของพวกกุ๊ยไม่ไหว ก็เลยขอแฟนออกมาคลายเครียด อ้อ ผมพาน้องๆที่อำเภอมารู้จักพี่ นี่ นพ ต๋อย เป็นครูสอนที่เดียวกัน นี่ ศักดิ์ หน่อย อยู่ อบต.ครับ
ช่างเขียน - หวัดดีทุกคน ยินดีรู้จักครับ วันนี้มีข่าวคราวอะไร
หำน้อย - เอ้า ต๋อยจัดการเครื่องดื่ม นพช่วยไปหาแก้วหาจานใส่กับแกล้ม กำลังคอแห้งพอดี ขออนุญาตนะพี่ วันนี้ทั้งร้อน ทั้งหงุดหงิด
ช่างเขียน - ก็วันนี้คนเสื้อแดงเขาดีใจไปกับพรรคพวกทางกรุงเทพ เสียงทีวีก็เลยดังไปหน่อย แต่คนกรุงเทพเขาจะปลื้มไปกับคนเสื้อแดงรึเปล่า เดี๋ยวก็รู้ว่า คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ นั้นเป็นยังไง
เครื่องบินลำนี้ เหมาะสำหรับ ไพร่ หรือ อำมาตย์ใช้
ช่างเขียน - เรื่องถ้อยคำ หรือ วาทกรรม ที่แรงๆแนวนี้ คงเป็นความคิดของทีมงานหัวคอมมูนิสต์ที่เคยเข้าป่า ไม่ได้มาจากสมองของสามเกลอที่เต็มที่ก็แค่ตีฝีปาก หรือ นายใหญ่ที่ถนัดแต่ชี้นิ้วสั่งมันลูกเดียวหรอกที่เขาเปลี่ยนสโลแกนอยู่เรื่อยๆ ก็เพราะต้องการปลุกเร้ากระตุ้นอารมณ์ให้ผู้คนลุกฮือเข้ามาเป็นแฟนคลับมากๆ เพราะจำนวนที่มากมหาศาลของผู้ชุมนุมก็คือความเป็นไปได้ที่จะล้มรัฐบาลอภิสิทธิ์ก็เท่านั้นเอง ทั้งนี้ก็มีเป้าหมายเดียวคือ การเอาเงินคืนนายใหญ่ ส่วนไอ้เรื่อง ประชาธิปไตย รึ สองมาตรฐาน หรือ เรื่องไพร่ – อำมาตย์นี่ ก็พูดไปยังงั้นแหละ
ให้คนจนเกลียดคนรวย ระหว่างนั้นใครจะตายก็ช่างมัน กู(และลูกเมีย)ไม่ตายก็แล้วกัน
หน่อย - ผมเคยไปดูทีวีช่องแดงที่บ้านพ่อตาที่แดงกันทั้งบ้าน และหนังสือพวกสีแดงก็เคยอ่าน ยิ่งได้ฟังทักษินพูดแล้ว ตอนนี้ผมคิดว่า ผมรู้แล้วหละว่า อำมาตย์ที่เขาอยากโค่นล้มนั้นเป็นใคร
ช่างเขียน - อ้าว เพิ่งรู้เรอะ คนอื่นเขารู้มาตั้งนานแล้ว ไม่เคยได้ยินตาลุงจิ๋วแกเคยปูดเรื่อง ล้มปืน ล้มเจ้า เหรอ
นพ - อืม ผมก็ยังคิดว่าเป็นป๋า เพราะพวกนั้นเอาแต่ด่าป๋าแกคนเดียว แต่มาสงสัยคำพูดของทักษินว่า เอ ป๋าแกก็ยังดูแข็งแรงไม่ได้ป่วย ลูกเมียก็ไม่เคยมี และอายุก็ 90 ไม่ใช่ 80 แล้วใคร พี่ ?
ช่างเขียน - น้อง สงสัยมาขนาดนี้แล้ว ยังคิดไม่ออกอีกหรือ
นพ - อ้อ อ๋อ รู้แล้วครับ แหม ฟังแล้วขนลุกเลย นี่มันจะล้มล้าง ความเป็นราชอาณาจักรเลยนะนี่ โอ๊ย ผมไม่ชอบ และคงไม่เอากะเขาด้วยหรอก
ต๋อย - พี่ว่า ชีวิตทักษิน ต่อไปจะเป็นยังไง
ช่างเขียน - คนๆนี้โหงวเฮ้งดีทั้งตัวยกเว้นปาก จะเห็นว่าหลังๆมานี่ไม่กล้าให้สื่อฝรั่งมาสัมภาษณ์อีกเลย นับแต่ได้อธิบายสุภาษิตไทยเรื่อง ช้างตายทั้งตัว เอาใบบัวปิดไม่มิด จนนังฝรั่งเหวออ้าปากค้าง ตามตำราถือว่า เป็นคนโชคดีเพราะมีเพื่อนดี มีบริวารดี และมีดวงดี แต่เป็นดวงแบบ รวยเพราะงู ก็ตายเพราะงู ถ้าแก้ไขเรื่องปากพาจนไม่ได้ เรื่องดีๆอย่างอื่นก็อย่าหวัง แต่ตอนนี้ เขาไปไกลเกินที่จะกู่กลับประเทศไทยเสียแล้ว
หำน้อย - อะไรหรือ พี่
ช่างเขียน - พวกเราเคยสังเกตมั๊ยว่า มีคนอยู่กลุ่มหนึ่งที่ไม่ว่าจะชั่วร้ายเลวดี ชาวบ้านเขาก็ไม่เคยเดินขบวนประท้วงขับไล่เลย แต่อย่างพวก ครู พระ ตำรวจ ปลัด นายอำเภอ อบต. เทศมนตรี ผู้ว่า ไปจนถึงนายกรัฐมนตรี หรือ รัฐบาลนี่ โดนมาหมดแล้ว ?
ต๋อย - พวกสส. หรือพี่
ช่างเขียน - ใช่ พวกนี้แหละ อย่างพวกสส.บ้านเรานี่ คุณภาพมันเฮงซวยห่วยแตกจริงๆ โดยเฉพาะสส.ที่เป็นคนต่างถิ่นข้าวนอกนามาหากินอยู่ที่นี่ พี่กำลังคิดหาทางไล่มันให้พ้นไปจากบ้านเมืองของเราเร็วๆนี้แหละ ใครจะเอากับพี่ก็ให้ชักชวนกันมา แล้วจะได้เห็นดีกัน
หำน้อย - ได้เลยพี่ ว่าไงพวกเรา โอเค มั๊ย เอ้า ชนแก้วหน่อย
ขอจบตอนนี้ก่อนนะครับ ห้า ห้า ห้า
อยากไปเร็ว ก็ให้รีบไป อยากไปไกล ให้รอไปด้วยกัน
จับตา สามยาม
27 / มี.ค / 2553
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ความเห็นกับบทความนี้