ช่างเขียน – ความยากจนที่เรามีก็คือความอุดมสมบูรณ์ 10 – 20 เปอร์เซ็นต์ที่หายไปอยู่ในกระเป๋าผู้ว่าฯคนแล้วคนเล่าไง บางคนก็เอาไปต่อทุนจนได้เป็นรัฐมนตรีก็มี พี่ว่าการส่งเสริมปากท้องของชาวบ้านนี่เป็นเรื่องสำคัญ ถ้าผู้นำท้องถิ่นไม่ว่าจะสส.หรืออบต.จริงใจกับประชาชนบ้าง ก็น่าจะเจียดเงินซักส่วนจากงบการไปเที่ยวต่างประเทศ มาจัดทำตลาดริมทางให้ชาวบ้านเอาสินค้าผลผลิตที่เขามีมาขายก็น่าจะดี แต่คนที่คิดได้น่าจะตายไปตั้งนานแล้วมั้ง
ที่จริงชาวบ้านมีสินค้าท้องถิ่นที่จะขายเยอะมากเช่น ผลผลิตจากผลหมากรากไม้ ผลิตภัณฑ์อาหารจากปลา หินแม่น้ำโขง เครื่องปั้นดินเผา จักสานต่างๆ ขาดแต่การสนับสนุน
เรื่องตาลุงจิ๋วนั่น เขาว่ามีสส.กระบาลใสคนนึง คิดชักน้ำเข้าลึก ชักศึกเข้าบ้าน ไปชวนแกให้ย้ายมาอยู่นี่ เพราะลงทุนน้อยกว่ามั่กๆ แถมรับประกันไม่สอบตกเหมือนเมืองนน แกก็ว่าง่ายแต่บุญน้อยไปหน่อย เพราะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง ขึ้นก็แป็บเดียวพอลงก็กระเป๋าเหี่ยวพอดีต้องเซ้งพรรค แกเลี้ยงเด็กเยอะ ที่ดีก็พอจะมี ที่เกเรเกตุงก็มาก ข่าวล่าเขาว่าตอนนี้เด็กแกแตกคอกันแล้วหละ
อุตตมญาโน - ผู้มีความรู้สูงส่ง หรือ ผู้มีญานแห่งการปฎิบัติธรรมสูงสุด
บวชถวายเป็นพระราชกุศลและอุทิศให้คนตายจากการปราบม็อบ วันที่ 7 ตค. 2551
เป็นผู้มีญานแห่งการเมืองสูง
ช่างเขียน – อีสาน นี่แหละต้นฉบับการซื้อสิทธิขายเสียง แบบเงินไม่มากาไม่เป็น เขาว่าใครได้ภาคนี้ไปก็ได้เป็นรัฐบาล จำคดียี้ห้อยร้อยยี่สิบได้มั๊ยนั่นหละของจริง หลังยุคป๋าเปรมวางมือและพวกทหารเขาเปิดทางให้พลเรือนจัดตั้งรัฐบาลเองได้แล้ว ก็ยุคน้าชาตินี่ละมั๊งที่เริ่มจ่ายหัวละร้อยๆ คิดดูว่าสส.มีเงินเดือนแสนกว่าสี่ปีก็ประมาณห้าล้าน แต่เขาลงทุนคนๆนึงมากกว่าสิบล้านก็แปลว่า ลงทุนไปก่อน แล้วคอยถอนทุนทีหลัง ฝรั่งเขาเคยเขียนประจานเราไว้เมื่อ 3 - 4 ปีก่อนว่าไทยติดอันดับโลก ที่เรื่องนักการเมืองต้องลงทุนซื้อเสียงจากประชาชน และปีนี้ฝรั่งก็จัดให้เราเป็น 1 ใน 5 ประเทศที่โกงมากสุดในอาเซียน ในเรื่องความโปร่งใสก็ตกจากอันดับที่ 69 มาอยู่ที่ 84 ในปีนี้ เป็นไงประชาธิปไตย แบบเงิน
เงิน เงิน แจ่มมั๊ย
แมน – อ๋อ ที่พวกนายทุนนักเลือกตั้ง เอ๊ย นักการเมืองชอบพูดเสมอๆว่า เรามาจากการเลือกตั้ง ก็ด้วยเหตุที่ลงทุนไปมากก็ต้องเน้นคำนี้อยู่บ่อยๆให้คุ้มกับเงินนับสิบล้านที่ลงทุนไปนี้เอง ใช่มั๊ยพี่
ช่างเขียน – ก็ไม่เชิงนะ บางคนเชื่อว่าคำนี้เป็นคาถาที่มาคู่กับคำว่าประชาธิปไตยต้องหมั่นพูดบ่อยๆ โดยเฉพาะคนหน้าโจรๆจะได้ดูดีขึ้นบ้าง ไงหละ อ้อ โชเฟ้อร์ เดี๋ยวเลี้ยวซ้ายตรงไฟแดงที่จะถึงนี่นะ เอ้าถึงอ่างเก็บน้ำหนองญาติแล้ว ลงไปชมผลงานเด็กๆของลุงจิ๋วแกหน่อยซิ
ช่างเขียน – แค่นี้ก็ปาไปพันกว่าล้านแล้ว ถ้าไม่มีคนค้านป่านนี้รับรองไม่มีใครจะได้เห็นหนองน้ำ เพราะเขากะจะสร้างให้รอบหนองไปเลย คนจะทำอย่างนี้ได้มันต้องระดับ " นายข้าใหญ่ ใครอย่าแตะ " กดหมงกฎหมายอะไรไม่ต้องพูดถึง ตอนนี้เอาแค่ถ่ายรูปก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวพี่มีสมุดปกขาวแจกให้ไปอ่านต่อที่กรุงเทพฯ นี่ก็เย็นมากแล้วเดี๋ยวเราไปหาร้านนั่งดื่มอะไรเย็นๆก่อนดีกว่ามั๊ย ลองดูซิมีร้านไหนพอจะนั่งได้บ้าง
ป๊อก – พี่ๆ ลองเสี่ยงร้านนี้ดูมั๊ย รู้สึกว่าหน้าร้านเขามีป้ายเขียนอะไรแปลกๆ เหมือนไม่อยากต้อนรับคนกินเหล้าอย่างพวกเราเท่าไร ผมจะอ่านให้ฟังนะ
" อันว่าเหล้าคือสุรา หมาไม่แดก
คนก็แปลกแดกได้ ไม่อายหมา
เราก็แปลกแดกได้ ซวยละวา
ไม่อายหมาไม่กลัวแปลก แดกเข้าไป "
ช่างเขียน – อู่ย เอาเลยน้อง สงสัยร้านนี้จะเจ๋ง โอเค มั๊ยทุกคน
จบก่อนดีกว่า อิ อิ
อยากไปเร็ว ก็ให้รีบไป อยากไปไกล ให้รอไปด้วยกัน
จับตา สามยาม
23 ก.ย 2551
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ความเห็นกับบทความนี้